Interpelacja nr 22709 w sprawie pozbawienia prawa do sądu odwołujących się emerytów mundurowych
- Szczegóły
- Kategoria: INFORMACJE PRAWNE
- Opublikowano: sobota, 26, styczeń 2019 20:15
- Sekretarz
- Odsłony: 620
a
Interpelacja nr 22709
do ministra spraw wewnętrznych i administracji
w sprawie pozbawienia prawa do sądu odwołujących się emerytów mundurowych
Zgłaszający: Agnieszka Kołacz-Leszczyńska, Tomasz Siemoniak, Izabela Katarzyna Mrzygłocka
Data wpływu: 30-05-2018
Szanowny Panie Ministrze,
z informacji, jakie wpłynęły do nas parlamentarzystów reprezentujących naszych wyborców wynika, że od wielu miesięcy tysiące odwołań nie jest przekazywane zgodnie z procedurą cywilną do Sądu Okręgowego w Warszawie, XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych, co oznacza naruszenie fundamentalnych zasad Konstytucji RP - zasady równości wobec prawa (art. 32 Konstytucji RP) oraz zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP). Jest to także naruszenie art. 47 i art. 48 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Nicea 7 grudnia 2001 r.). Art. 47 KPP odpowiada art. 6 ust. 1 i art. 13 EKPCz, zaś art. 48 KPP odpowiada art. 6 ust. 2 i 3 EKPCz.
Z wszystkich informacji wynika, że podległy Panu dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA pozbawia tysiące odwołujących się emerytów i rencistów mundurowych prawa do sądu jako jednego z katalogu praw człowieka.
W Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. zasada prawa do sądu wyrażona jest w art. 45 ust. 1 stanowiącym, że „każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”.Działanie dyrektora ZER MSWiA i zastosowana bezprawna szykana, wyczerpuje znamiona dyskryminacji emerytowanych funkcjonariuszy, którzy nabyli prawo do zaopatrzenia emerytalnego służb mundurowych RP.
W związku z powyższym uprzejmie prosimy o odpowiedź na następujące pytania:
1. Ile tysięcy odwołań (spośród ponad 27 000) emerytów i rencistów mundurowych nie zostało zgodnie z procedurą cywilną przekazanych z Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA do Sądu Okręgowego w Warszawie?
2. Czy i kiedy zasada praworządności obejmująca prawo dostępu do sądu na podstawie art. 45 ust. 1 Konstytucji RP zostanie przywrócona tej wielotysięcznej grupie emerytów i rencistów mundurowych?
Z poważaniem
Odpowiedź na interpelację nr 22709
w sprawie pozbawienia prawa do sądu odwołujących się emerytów mundurowych
Odpowiadający: sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Jarosław Zieliński
Warszawa, 24-07-2018
Szanowny Panie Marszałku,
w odpowiedzi na interpelację numer 22709 Posłów na Sejm RP Pani Agnieszki Kołacz-Leszczyńskiej, Pana Tomasza Siemoniaka oraz Pani Izabeli Katarzyny Mrzygłockiej w sprawie pozbawienia prawa do sądu odwołujących się emerytów mundurowych należy wskazać, że świadczeniobiorcy, którym organ emerytalny ponownie ustalił wysokość świadczeń na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. poz. 2270), zwanej dalej ustawą zmieniającą, nie zostali pozbawieni prawa dostępu do sądu - co niesłusznie sugerują Państwo Posłowie w tytule niniejszej interpelacji.
Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy zmieniającej od decyzji organu emerytalnego ponownie ustalających wysokość świadczeń przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu, według zasad określonych przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 155, z późn. zm.). W myśl art. 4779 § 2 K.p.c., jeśli organ emerytalny nie uzna odwołania w całości za słuszne i nie zmieni lub nie uchyli zaskarżonej decyzji we własnym zakresie, jest zobowiązany niezwłocznie przekazać odwołanie wraz z odpowiedzią na odwołanie oraz z aktami sprawy do sądu. Realizując postanowienia tego przepisu, organ emerytalny po otrzymaniu wymienionego odwołania, dokonuje ponownej analizy i oceny sprawy we własnym zakresie, zarówno pod względem prawnym, jak i formalnym, a w sytuacji stwierdzenia braku podstaw do zmiany lub uchylenia tej decyzji, sporządza odpowiedź na odwołanie skarżącego, które przekazuje niezwłocznie do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Zgodnie z wyrokami Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2006 roku o sygn. akt II CSK 293/06 oraz z dnia 30 czerwca 2011 roku o sygn. akt III CSK 282/10: „terminu „niezwłocznie” nie należy utożsamiać z terminem natychmiastowym, termin „niezwłocznie” oznacza bowiem termin realny, mający na względzie okoliczności miejsca i czasu”. Potwierdza to także glosa do ww. wyroku Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2011 roku: „Prawidłowość wskazanego poglądu nie może budzić wątpliwości. Okresu „niezwłoczności” nie da się określić abstrakcyjnie w oderwaniu od realiów konkretnej sprawy (np. wskazując, że termin ten wynosi 7 lub 14 dni). Każda próba generalizacji w tym zakresie ma charakter czysto statystyczny i obarczona jest niepewnością wnioskowania indukcyjnego.”
Na podstawie informacji przekazanych przez organ emerytalny należy wskazać, że omawiana sprawa jest traktowana priorytetowo, a organ emerytalny dokłada wszelkich starań by odwołania były przekazywane do sądu jak najszybciej. W tym celu powołano dodatkowo zespół pracowników, którzy zajmują się obsługą tego rodzaju spraw, co umożliwi skrócenie czasu na przekazanie odwołań do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Wobec powyższego należy wskazać, że odwołania są przekazywane do sądu sukcesywnie i w miarę możliwości organu emerytalnego, a ich liczba ulega systematycznemu zmniejszeniu.
Z poważaniem
MINISTER
SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z up. Jarosław Zieliński
Sekretarz Stanu